OCD چیست؟

اختلال وسواس فکری-اجباری ( OCD)  اصطلاحی است که گاهی اوقات برای توصیف افرادی که دوست دارند چیزهای فوق العاده تمیز یا درست مرتب شده باشند، به اشتباه استفاده می شود. اما زمانی که شما واقعاً به شرایطی به نام اختلال وسواس فکری-اجباری مبتلا هستید، زندگی شما را به شکلی کاملا واقعی تحت تاثیر قرار می دهد.

OCD معمولا یکباره اتفاق نمی افتد. علائم کم شروع می شود. و از نظر شما، آنها می توانند رفتارهای عادی به نظر برسند. آنها می توانند توسط یک بحران شخصی، سوء استفاده یا چیزی که شما را عمیقاً تحت تأثیر قرار می دهد، مانند مرگ یکی از عزیزان، ایجاد شود. اگر دیگران در خانواده شما به این اختلال یا اختلالات روانی دیگری مانند افسردگی یا اضطراب مبتلا باشند، احتمال ابتلا به اختلال وسواس فکری-اجباری بیشتر است .

شایع ترین علائم OCD

علائم اختلال وسواس اجباری عبارتند از:

• تکرار افکار، تصاویر، ترس‌ها یا تمایلات ناخواسته و مزاحم که باعث اضطراب یا پریشانی شما می‌شود. اینها وسواس است.
• اعمال یا تشریفات تکراری که احساس می‌کنید برای تسکین اضطراب یا جلوگیری از اتفاق بد، مجبور به انجام آن‌ها هستید. اینها اجبار است.

افراد مبتلا به OCD معمولا هم وسواس و هم اجبار دارند. اغلب، یک وسواس منجر به یک اجبار می شود. به عنوان مثال، اگر با وسواس نگران هستید که وقتی در خانه نیستید اجاق گاز را روشن بگذارید، ممکن است تشریفات مفصلی را برای جلوگیری از این اتفاق انجام دهید. این تشریفات ممکن است به طور موقت نگرانی شما را برطرف کند. اما هر چه بیشتر آنها را انجام دهید، تمایل شما برای انجام دوباره آنها بیشتر می شود. این فقط به اضطراب شما می افزاید.

هر کسی گاهی اوقات می تواند با وسواس فکر کند یا رفتار اجباری داشته باشد. اما اگر OCD دارید:

• وسواس ها و/یا اجبارهای شما بیش از یک ساعت در روز از وقت شما را می گیرد.
• شما نمی توانید آنها را کنترل کنید حتی زمانی که از ناسالم بودن آنها آگاه هستید.
• این افکار و رفتارها تاثیر زیادی در زندگی شما دارند.

بسیاری از افراد مبتلا به OCD نیز تیک دارند. اینها صداها یا حرکاتی هستند، مانند صاف کردن گلو یا پلک زدن چشمانتان که بارها و بارها تکرار می کنید. شما نمی توانید خود را از انجام آنها منع کنید.

علائم OCD می تواند در هر سنی شروع شود، اما برای اکثر افراد در اواخر کودکی یا اوایل بزرگسالی شروع می شود. آنها ممکن است گهگاه از بین بروند یا به طور پیوسته بدتر شوند، و اغلب زمانی که استرس دارید بدتر می شوند. وسواس ها و اجبارهای خاص شما می توانند با گذشت زمان تغییر کنند.

افکار مزاحم

افکار مزاحم افکار ناخواسته ای هستند که گاهی اوقات بدون دلیل به ذهن شما خطور می کنند. یک فکر مزاحم می تواند به شکل زیر باشد:

• یک خاطره
• یک اصرار
• یک تصویر ذهنی
• یک احساس یا احساس

همه ما گاهی اوقات افکار مزاحم داریم. فکر کردن به چیزی به این معنی نیست که درست است یا با آن موافق هستید. به عنوان مثال، ممکن است به این فکر کنید که خودروی خود را به خودروی راننده ای بکوبید که شما را در ترافیک قطع می کند. شما هرگز چنین کاری را انجام نمی دهید، بنابراین این فکر ممکن است ناراحت کننده باشد.

هنگامی که شما مبتلا به اختلال وسواس فکری اجباری هستید، یک فکر مزاحم می تواند به یک وسواس تبدیل شود. ممکن است برای خلاص شدن از شر افکار مزاحم خود اجبار ایجاد کنید.

وسواس های رایج

وسواس زمانی است که افکار مزاحم در ذهن شما گیر می کنند. این افکار ممکن است شما را ناراحت کند و ممکن است از گفتن آنها به کسی بترسید. 

برخی از وسواس های رایج عبارتند از:

• ترس از خاک یا میکروب
• ترس از دست دادن یا فراموش کردن چیزی
• نیاز به نظم دادن به چیزها
• ترس از اینکه نتوانید رفتار خود را کنترل کنید
• ترس از صدمه زدن به خود یا شخص دیگری 
• ترس از افکار شیطانی یا خصمانه، از جمله عقاید تحریف شده در مورد جنسیت یا مذهب
   

اجبارهای رایج

اجبارها کارهایی هستند که برای کاهش اضطراب ناشی از وسواس فکری انجام می دهید. این هرگز برای مدت طولانی کار نمی کند. اما به نظر نمی‌رسد که شما نمی‌توانید از انجام آن‌ها دست بکشید، حتی زمانی که زمان زیادی را می‌گیرند و در زندگی شما اختلال ایجاد می‌کنند. اجبار می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. 

تشریفات OCD

مناسک اختلال وسواس فکری اجباری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• گفتن چیزهایی، با صدای بلند یا برای خود، بارها و بارها
• شستن دست ها یا دوش گرفتن مکرر
• تمیز کردن بیش از حد
• چیدمان چیزها به روشی خاص 
• لمس اقلام به روشی خاص یا در زمان خاصی

نشخوار فکری و اصلاح افکار

نشخوار فکری ممکن است به این صورت باشد:

• بارها و بارها در ذهن خود یک موضوع را مرور کنید
• در مورد وسواس آنلاین خود تحقیق کنید
• تلاش برای متوقف کردن افکار مزاحم با فکر کردن به معنای آنها

تصحیح افکار ممکن است به شکل زیر باشد:

• شمارش تا یک عدد خاص
• گفتن چیزی، در سر یا با صدای بلند، بارها و بارها
• تلاش برای جایگزینی یک فکر یا احساس مزاحم با یک فکر متفاوت
• تکرار یک عمل تا زمانی که به نظر شما درست باشد