اختلال دوقطبی یک وضعیت سلامت روان (مزمن) جدی و طولانی مدت است که شامل تغییرات شدید خلق و خو می شود. فرد مبتلا به اختلال دوقطبی می‌تواند بین دوره‌های افسردگی و دوره‌های احساس «بالا بودن»، تحریک‌پذیری ، بی‌قراری یا هیجان‌انگیز، که به عنوان شیدایی یا هیپومانیا شناخته می‌شود، در نوسان باشد. برخی از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نیز روان پریشی را تجربه می کنند . این بدان معنی است که آنها ارتباط خود را با واقعیت از دست می دهند و ممکن است دچار توهم، هذیان و پارانویا شوند.
اگر مبتلا به اختلال دوقطبی هستید، درمان می‌تواند به کوتاه‌تر شدن دوره‌های افسردگی و شیدایی کمک کند، راحت‌تر از بین برود و احتمال وقوع آن کمتر شود.
اختلال دوقطبی چگونه درمان می شود؟
اکثر افراد مبتلا به اختلال دوقطبی این بیماری را با ترکیبی از داروها و روان درمانی مدیریت می کنند . درمان روانشناختی به خودی خود معمولاً کافی نیست. داروها نقش حیاتی دارند و برای موارد زیر استفاده می شوند:
- درمان دوره های افسردگی
- دوره های شیدایی یا هیپومانیا را درمان کنید
- احتمال تکرار این قسمت ها را کاهش دهید
درمان طولانی مدت اختلال دوقطبی همچنین شامل تغییراتی در سبک زندگی مانند:
- ورزش منظم
- حفظ یک برنامه خواب ثابت
- حفظ یک رژیم غذایی سالم
- اطمینان از حمایت اجتماعی کافی از طرف خانواده، دوستان
- دریافت حمایت از یک گروه حمایتی اختلال دوقطبی، در صورت وجود
چه نوع دارویی ممکن است برای اختلال دوقطبی تجویز شود؟
افراد مبتلا به اختلال دوقطبی اغلب نیاز به مصرف ترکیبی از داروها دارند. آنها با اصلاح عدم تعادل در مواد شیمیایی در مغز کار می کنند.
تثبیت کننده های خلق و خو
تثبیت کننده های خلق، داروهایی هستند که با کاهش نوسانات خلقی، شیدایی را درمان یا از آن پیشگیری می کنند. آنها عبارتند از:
- لیتیوم که معمولاً به عنوان یک درمان طولانی مدت نیز استفاده می شود
- داروهای ضد تشنج مانند والپروات سدیم ، کاربامازپین و لاموتریژین
داروهای ضد روان پریشی
داروهای ضد روان پریشی ، مانند ریسپریدون ، کوتیاپین ، آسناپین و زیپراسیدون ، ممکن است در صورت وجود علائم روان پریشی (مانند توهم یا هذیان) استفاده شوند. داروهای ضد روان پریشی بیشتر به احتمال زیاد برای درمان یک دوره شیدایی کوتاه مدت استفاده می شوند، اما برخی از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی آنها را طولانی مدت مصرف می کنند.
داروهای ضد افسردگی
اگر اختلال دوقطبی دارید و دوره‌ای از افسردگی را پشت سر می‌گذارید، یا افکار خودکشی دارید ، ممکن است پزشک داروهای ضد افسردگی را برای کمک به بهبودی تجویز کند. معمولاً باید از یک تثبیت کننده خلق و خو نیز استفاده کنید.
شما و پزشکتان بررسی خواهید کرد که کدام دارو برای شما بهتر عمل می کند. گاهی اوقات اولین مورد مناسب نیست. بسیاری از افراد به ترکیبی از داروها نیاز دارند. مهم است که با پزشک خود صحبت کنید و با آنها کار کنید تا داروی مناسب را پیدا کنید و آنها را طبق دستور مصرف کنید.
چه مدت باید برای اختلال دوقطبی دارو مصرف کنم؟
اختلال دوقطبی یک بیماری طولانی مدت (مزمن) است. بیشتر مردم برای سال‌ها از داروهای اختلال دوقطبی استفاده می‌کنند.
هرگز داروی خود را قطع نکنید یا دوزها را به تنهایی و بدون مشورت با پزشک تنظیم نکنید. تغییرات ناگهانی در داروها و دوزهای شما می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند و احتمال عود را افزایش دهد. همچنین مهم است که در مورد سایر داروهایی که مصرف می کنید، از جمله داروهای بدون نسخه و داروهای گیاهی، به پزشک خود اطلاع دهید. برخی از داروها می توانند با داروهای اختلال دوقطبی تداخل داشته باشند.
عوارض جانبی احتمالی داروهای مورد استفاده برای اختلال دوقطبی چیست؟
داروهای مورد استفاده برای اختلال دوقطبی می توانند در برخی افراد عوارض جانبی ایجاد کنند.
داروهای ضد روان پریشی
عوارض جانبی داروهای ضد روان پریشی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- خواب آلودگی
- افزایش وزن
- خشکی دهان
- مشکلات عملکرد جنسی
- یبوست
- تاری دید
تثبیت کننده های خلق و خو
تثبیت کننده های خلق و خوی ضد تشنج، مانند والپروات، می توانند عوارض جانبی از جمله:
- خواب آلودگی
- افزایش وزن
- سرگیجه
- لرزش
- اسهال
- حالت تهوع
عوارض جانبی لیتیوم می تواند شامل موارد زیر باشد:
- لرزش
- افزایش وزن
- خواب آلودگی
- مشکلات تیروئید
- حالت تهوع ، درد شکم یا اسهال
- ضعف عضلانی
- مشکلات حافظه
برخی از این عوارض جانبی ممکن است با عادت کردن بدن شما به دارو بهبود یابد.
لیتیوم می تواند برای اختلال دوقطبی بسیار موثر باشد، اما می تواند در بدن تجمع پیدا کند و در نهایت به تیروئید، کلیه ها یا سیستم عصبی مرکزی آسیب برساند. اگر لیتیوم کربنات مصرف می کنید، برای اطمینان از اینکه سطح مناسبی را مصرف می کنید، به آزمایش خون منظم نیاز دارید.
- یکشنبه ۰۸ مهر ۰۳ ۰۹:۴۲
- ۱۱ بازديد
- ۰ نظر