آسیب‌های عاطفی و روانی نتیجه رویدادهای استرس‌زای فوق‌العاده‌ای است که احساس امنیت شما را از بین می‌برد و باعث می‌شود در دنیای خطرناکی احساس درماندگی کنید. آسیب های روانی می تواند شما را با احساسات ناراحت کننده، خاطرات و اضطراب دست و پنجه نرم کند که از بین نمی رود. همچنین می‌تواند احساس بی‌حسی، بی‌حسی و ناتوانی در اعتماد به دیگران در شما ایجاد کند.
برای ارتباط با روانکاو خوب در تهران اینجا کلیک کنید
تجارب آسیب زا اغلب شامل تهدیدی برای زندگی یا ایمنی است، اما هر موقعیتی که باعث شود شما احساس غمگینی و انزوا کنید، می تواند منجر به تروما شود، حتی اگر آسیب فیزیکی به همراه نداشته باشد. این شرایط عینی نیست که تعیین کننده آسیب زا بودن یک رویداد است، بلکه تجربه عاطفی ذهنی شما از رویداد است. هر چه بیشتر احساس ترس و درماندگی کنید، احتمال آسیب دیدن شما بیشتر است.
آسیب های عاطفی و روانی می تواند ناشی از موارد زیر باشد:
- رویدادهای یکباره، مانند تصادف، جراحت یا حمله خشونت آمیز، به خصوص اگر غیرمنتظره باشد یا در دوران کودکی اتفاق افتاده باشد.
- استرس مداوم و بی وقفه، مانند زندگی در محله ای پر از جنایت، مبارزه با یک بیماری تهدید کننده زندگی یا تجربه رویدادهای آسیب زا که به طور مکرر رخ می دهد، مانند قلدری، خشونت خانگی، یا غفلت در دوران کودکی.
- عللی که معمولاً نادیده گرفته می شوند، مانند جراحی (به ویژه در 3 سال اول زندگی)، مرگ ناگهانی یکی از نزدیکان، از هم پاشیدگی یک رابطه مهم، یا یک تجربه تحقیرآمیز یا عمیقاً ناامیدکننده، به خصوص اگر شخصی عمداً ظالمانه بوده باشد.
مقابله با آسیب‌های ناشی از یک بلای طبیعی یا انسان‌ساز می‌تواند چالش‌های منحصربه‌فردی را به همراه داشته باشد - حتی اگر شما مستقیماً درگیر این رویداد نباشید. در واقع، در حالی که بسیار بعید است که هیچ یک از ما قربانی مستقیم یک حمله تروریستی، سقوط هواپیما یا تیراندازی جمعی شویم، اما همه ما مرتباً توسط تصاویر وحشتناک در رسانه های اجتماعی و منابع خبری از افرادی که بوده اند. مشاهده مکرر این تصاویر می تواند بر سیستم عصبی شما غلبه کند و استرس آسیب زا ایجاد کند .
علت تروما هر چه که باشد، چه سال‌ها پیش یا دیروز اتفاق افتاده باشد، می‌توانید تغییرات درمانی ایجاد کنید و به زندگی خود ادامه دهید.
ترومای دوران کودکی و خطر آسیب های آینده
در حالی که رویدادهای آسیب زا ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد، اگر قبلاً تحت فشار شدید استرس قرار داشته باشید، اخیراً متحمل یک سری از آسیب ها شده اید یا قبلاً آسیب دیده اید، احتمال بیشتری دارد که توسط یک رویداد آسیب ببینید - به خصوص اگر ترومای قبلی رخ داده باشد. در دوران کودکی ترومای دوران کودکی می تواند ناشی از هر چیزی باشد که احساس امنیت کودک را مختل کند، از جمله:
- یک محیط ناپایدار یا ناامن.
- جدایی از پدر و مادر.
- بیماری جدی
- روش های پزشکی مزاحم
- آزار جنسی، فیزیکی یا کلامی .
- خشونت خانگی
- غفلت
تجربه تروما در دوران کودکی می تواند منجر به یک اثر شدید و طولانی مدت شود. وقتی ترومای دوران کودکی حل نمی شود، احساس ترس و درماندگی به بزرگسالی منتقل می شود و زمینه را برای آسیب های بیشتر فراهم می کند. با این حال، حتی اگر ترومای شما سال‌ها پیش اتفاق افتاده باشد، اقداماتی وجود دارد که می‌توانید برای غلبه بر درد، یاد بگیرید که دوباره به دیگران اعتماد کنید و با آنها ارتباط برقرار کنید، و حس تعادل عاطفی خود را به دست آورید.
علائم آسیب روانی
همه ما به طرق مختلف به تروما واکنش نشان می دهیم و طیف وسیعی از واکنش های فیزیکی و احساسی را تجربه می کنیم. هیچ راه "درست" یا "نادرستی" برای فکر کردن، احساس کردن یا پاسخ دادن وجود ندارد، بنابراین واکنش های خود یا دیگران را قضاوت نکنید. پاسخ‌های شما واکنش‌های عادی به رویدادهای غیرعادی هستند.
علائم عاطفی و روانی:
- شوک، انکار یا ناباوری.
- گیجی، مشکل در تمرکز.
- عصبانیت، تحریک پذیری، نوسانات خلقی.
- اضطراب و ترس.
- گناه، شرم، سرزنش خود.
- کناره گیری از دیگران.
- احساس غمگینی یا ناامیدی.
- احساس قطع ارتباط یا بی حسی.
علائم فیزیکی:
- بی خوابی یا کابوس.
- خستگی
- به راحتی مبهوت شدن
- مشکل در تمرکز.
- ضربان قلب تند.
- سرگیجه و بی قراری.
- درد و درد.
- تنش عضلانی.
شفا از ضربه
علائم تروما معمولاً از چند روز تا چند ماه طول می کشد و با پردازش رویداد ناراحت کننده به تدریج محو می شود. اما حتی زمانی که احساس بهتری دارید، ممکن است گهگاهی با خاطرات یا احساسات دردناک ناراحت شوید – به خصوص در پاسخ به محرک هایی مانند سالگرد رویداد یا چیزی که شما را به یاد تروما می اندازد.
اگر علائم ترومای روانی شما کاهش نیابد - یا حتی بدتر شود - و متوجه شدید که نمی توانید برای مدت طولانی از این رویداد حرکت کنید، ممکن است دچار اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شده باشید. ) . در حالی که ترومای عاطفی یک پاسخ طبیعی به یک رویداد آزاردهنده است، زمانی که سیستم عصبی شما "گیر" می‌کند و شما در شوک روانی باقی می‌مانید، تبدیل به PTSD می‌شود که نمی‌توانید آنچه را که اتفاق افتاده یا احساسات خود را پردازش کنید.
چه یک رویداد آسیب زا شامل مرگ باشد یا نه، شما به عنوان یک بازمانده باید با از دست دادن احساس امنیت خود، حداقل به طور موقت، کنار بیایید. واکنش طبیعی به این فقدان غم و اندوه است. مانند افرادی که یکی از عزیزان خود را از دست داده اند، باید یک روند سوگواری را طی کنید . نکات زیر می تواند به شما کمک کند تا با احساس غم و اندوه کنار بیایید، از ضربه تروما درمان کنید و به زندگی خود ادامه دهید.
نکته 1 بهبود تروما: حرکت کنید
تروما تعادل طبیعی بدن شما را بر هم می زند و شما را در حالت بیش از حد برانگیختگی و ترس منجمد می کند. علاوه بر سوزاندن آدرنالین و آزادسازی اندورفین، ورزش و حرکت در واقع می تواند به ترمیم سیستم عصبی شما کمک کند.
سعی کنید در بیشتر روزها 30 دقیقه یا بیشتر ورزش کنید. یا اگر آسان تر است، سه حرکت 10 دقیقه ای ورزش در روز به همان اندازه خوب است.
ورزش‌هایی که ریتمیک هستند و دست‌ها و پاهای شما را درگیر می‌کنند - مانند راه رفتن، دویدن، شنا کردن، بسکتبال یا حتی رقصیدن - بهترین کار را دارند.
یک عنصر ذهن آگاهی اضافه کنید. به جای تمرکز بر افکار یا حواس پرتی در حین ورزش، بر روی بدن خود و احساس آن در حین حرکت تمرکز کنید. به احساس برخورد پاهایتان با زمین، به عنوان مثال، یا ریتم تنفستان، یا احساس باد روی پوستتان توجه کنید. صخره نوردی، بوکس، تمرین با وزنه، یا هنرهای رزمی می توانند این کار را آسان تر کنند – در نهایت، برای جلوگیری از آسیب، باید روی حرکات بدن خود در طول این فعالیت ها تمرکز کنید.
- چهارشنبه ۲۸ شهریور ۰۳ ۱۰:۴۹
- ۱۶ بازديد
- ۰ نظر